​

Droga w ogrodzie pełni kluczową rolę w kształtowaniu jego kompozycji i funkcjonalności. Jest nie tylko elementem komunikacyjnym, ale także przewodnikiem, prowadząc przez różne części przestrzeni, wpływa na sposób jej odbioru. Forma i układ ścieżek decydują o rytmie spacerowania, kierują uwagą na wybrane widoki oraz pomagają w interpretacji treści ogrodu.​

Analizując historyczne ogrody oraz współczesne ogrody pokazowe, można zauważyć, że drogi często odzwierciedlają główne założenia projektowe i filozofię miejsca. W ogrodach historycznych układy ścieżek były starannie planowane, aby podkreślać osiowość, symetrię lub prowadzić do kluczowych punktów, takich jak rzeźby czy fontanny. Współczesne ogrody pokazowe, jak np. te prezentowane na festiwalu w Chaumont-sur-Loire, wykorzystują ścieżki do tworzenia narracji. 

Współistnienie 

Ogród to miejsce, które może być manifestacją naszej kreacji i indywidualności. Ale może dopuszczać do głosu naturę, która ciągle upomina się o swoje. Rośliny wyhodowane i posadzone przez człowieka mogą współistnieć z tymi spontanicznymi, tzw. chwastami. Nie ma drugiej tak bezobsługowej rabaty.